Bir sohbetimde yaşlı biri bana sordu.Tarsus'ta bir
Fransız mezarlığı vardı bilir misin?
Hayal meyal hatırlıyorum dedim.
Çocukken söylerlerdi.
Yanında bir de dere akardı.
Oraya bisikletimizi yıkaya giderdik.
Fakat korkumuzdan neresi bura diyemezdik.
Sonra bu Fransız mezarlığının üstüne evler yapıldı derken onlar yıkıldı apartmanlar dikildi.
Karşısına şimdide herhalde Özgürlük Meydanı diyorlar.
O derenin üzerine bir belediye başkanımız sırayla apartman yaptırdı.
Gelelim Şehitler abidesi'nin oraya.
Buranın adına da yiğitler kapısı derlerdi.
Derlerdi ama kimse bir levha bile dikmedi.
Gün geldi yiğitler kapısının üzerinden köprü geçti.
Bir sohbet beni nerelere götürdü.
Bunlar hep hatırattır.
Fakat hatıralardan iz kalmadı.
İstediğimiz yere istediğimiz adı veriyoruz.
Gün gelir bu adlarda silinir.
Artık cadde, sokak numaralar konuşur.
Biz yeraltından çıkan tarihin üstünü örtüyoruz.
Yer üstündekiler unutulmuş çok mu?
Yani sizin anlayacağınız bu şehirde her şeyi örtbas etmişiz.
Bakalım daha neler yok olacak.
Bunları yazarken emin olun üzülüyorum.
Belki birileri not ediyordur.
Şimdi seçimler yaklaştı.
Belki biri gelir bu hatıraları canlandırır.
Bekleyelim görelim.
ARŞİV MAKALE
